Skąd się biorą kolejki w przychodniach i szpitalach?

O kolejkach do specjalistów

i długim czasie oczekiwania na konsultacje wiedza wszyscy, którzy z ochroną zdrowia mieli styczność. Jednak o powodach takich kolejek – już nie. 

 

Zazwyczaj problem pacjenta zaczyna się, gdy otrzymał skierowanie do specjalisty od lekarza rodzinnego, co prowadzi do zapisania się na wizytę. Oczekiwanie na wizytę wynosi bowiem kilka miesięcy lub nawet kilka lat (!). 


Wynika to ściśle ze współpracy między placówkami medycznymi a NFZ, na którą to pacjent nie ma żadnego wpływu. Działa to w ten sposób, że poradnia otrzymuje od NFZ określoną liczbę punktów. Limit punktów jest ustalany na cały rok. Placówki dzielą je na 12 miesięcy i w ten sposób ustalają, ile punktów jest dostępnych na każdy miesiąc, a więc ilu pacjentów poradnia może obsłużyć w ramach kontraktu z NFZ.

Każdy punkt ma bowiem przypisaną wartość finansową. Suma punktów, które poradnia otrzymuje w ramach kontraktu, pomnożona przez wartość punktu, stanowi kwotę, którą NFZ zapłaci za świadczone usługi. Nie ma dodatkowych funduszy, więc nie ma dodatkowych miejsc. Liczba wizyt finansowanych przez państwo jest ustalona odgórnie, a szpitale pilnują, żeby limitów nie przekroczyć.


Tutaj otwiera się jednak mała furtka, bowiem NFZ ułatwiając dostęp do niektórych specjalistów i zabiegów pozwala na świadczenia nielimitowane.

Oznacza to, że NFZ zapłaci za każdego pacjenta, który będzie na wizycie u danego specjalisty. Świadczenia nielimitowane dają możliwość lepszego wykorzystania pomieszczeń, wyposażenia i personelu, bowiem placówka nie jest ograniczona w przyjmowaniu pacjentów i nie ma limitów w przeprowadzanych konsultacjach.


Obecnie świadczenia nielimitowane obejmują m.in. świadczenia typu:
  1. 1. leczenie szpitalne, m.in. leczenie ostrego zawału serca, porody, neonatologia, przeszczep rogówki, usunięcie zaćmy, przeszczep trzustki, przeszczep nerki, przeszczep szpiku, leczenie pęcherzowego oddzielania naskórka, zabiegi związane z leczeniem jaskry; leczenie cukrzycy z zastosowaniem pompy insulinowej u dorosłych w wieku 18-26 lat; leczenie zaburzeń słuchu za pomocą wszczepialnych protez słuchu;
  2. 2. program profilaktyki raka piersi, program profilaktyki raka szyjki macicy, program profilaktyki chorób układu krążenia, program profilaktyki gruźlicy,
  3. 3. koordynowana opieka nad kobietą w ciąży, w tym na II lub III poziomie opieki perinatalnej (KOC II/III), dziecięca opieka koordynowana (DOK), koordynowana opieka nad osobami z całościowymi zaburzeniami rozwoju (KO-CZR)
  4. 4. leczenie szpitalne lub ambulatoryjna opieka specjalistyczna w części dotyczącej diagnostyki onkologicznej lub leczenia onkologicznego udzielanych na podstawie karty diagnostyki i leczenia onkologicznego
  5. 5. w każdym zakresie świadczeń, w części dotyczącej świadczeń udzielanych świadczeniobiorcom do ukończenia 18. roku życia.
  6. 6. ambulatoryjna opieka specjalistyczna, w tym badania tomografii komputerowej oraz rezonansu magnetycznego oraz wizyty u specjalistów w poradniach endokrynologicznej, kardiologicznej, neurologicznej, ortopedycznej.
 

Dzięki wprowadzeniu bezlimitowych świadczeń, można przeprowadzić więcej zabiegów/badań co powoduje zmniejszenie listy oczekujących, a jednocześnie przynosi zysk dla szpitala. Bowiem w tych przypadkach za każde udzielone świadczenie NFZ rozliczy się ze szpitalem. Wynika to z przepisów, które wskazują, że na wniosek świadczeniodawcy składany po upływie kwartału, w którym nastąpiło to przekroczenie, zwiększeniu ulegają liczby jednostek rozliczeniowych i kwota zobowiązania z tytułu realizacji umowy. NFZ również co jakiś czas zmienia zakres tych świadczeń, w zależności od dostrzeżonych potrzeb.